niedziela, 10 lipca 2011

Meteory

Jedno z cudów natury, podniebne samotnie mnichów na szczytach skalnych słupów, rzucają wyzwanie światu by lepiej służyć bogu.

METEORY

Jedno z cudów natury, podniebne samotnie mnichów na szczytach skalnych słupów, rzucają wyzwanie światu by lepiej służyć bogu.

W  północnej Grecji w centralnej części Niziny Tesalskiej wyrastają z ziemi 24 pionowe skalne słupy o płaskich szczytach, mierzące do 550 m wysokości. Uformowane zostały w wyniku ruchów tektonicznych w trzeciorzędzie, podczas wypiętrzania się Alp. Przez tysiąclecia modelowała je woda, mróz i wiatr.

Klasztory, wieńczące płaskie szczyty Meteorów,  stanowią jakby naturalne przedłużenie iglic z piaskowca. W słupach skalnych widać szczeliny i wejścia do grot- idealnym schoroniem dla pustelników.

Pierwsze wspólnoty religijne pojawiły się na Meteorach w X wieku. Pierwszym, który tu się osiedlił był Barnaba. Jego jedynymi sąsiadami były różnego gatunku sępy o orły, które do dzisiaj można spotkać na skalnych półkach.

W XIV wieku przybył z góry Athos mnich Athanassios (Anastazy) i to on założył pierwszy klasztor na szczycie skalnej igły - Wielki Meteor. Zamieszkało w nim 14 mnichów korzystając z ochrony książąt z Serbii.  Od tego czasu na kolejnych szczytach pojawiały się kolejne klasztory, z coraz bogatszymi zdobieniami, z poczerniałymi  od świec i olejków ikonami, tak ważnymi dla liturgii Kościoła  prawosławnego.

Kiedy patrzymy na sięgające nieba budowle, nie możemy wyjść z podziwu jak każdy kamień, każdą dachówkę, mebel, dzwon trzeba było wnieść tak wysoko. Do klasztorów na Meteorach można się było dostać  tylko w sieci, którą wciągano na linach. W taki sposób dostarczano żywność, w ten sposób przemieszczali się mnisi i pielgrzymi.

Wiara zdaje się koronować góry.... Szybko zaczęli pojawiać się w tym niezwykłym miejscu  pielgrzymi, których trzeba było przyjąć. Spokój i samotność mnichów została więc zakłócona, a kult pierwszych zakonników wygrał z potrzebą izolacji.

Do dziś przetrwało tylko sześć spośród  24 klasztorów: klasztor Świętej Trójcy, Klasztor Warlaam, klasztor Przemienienia Pańskiego (Wielki Meteor), klasztor św. Barbary, klasztor św. Mikołaja, klasztor św. Stefana.

Cztery z nich to klasztory męskie, pozostałe dwa żeńskie.

"Wielki Meteor" jest najstarszym , najwyżej położonym  i największym klasztorem  na Meteorach. Jego wnętrze zdobią liczne freski oraz ikony. Tam też znajduję się przedziwna sala - Sala Czaszek, w której leżą, ułożone na półkach, czaszki wielu mnichów.

Niezmiennie przez wieki regularny rytm życia zakonnego między niebem a ziemią wyznaczał dźwięk dzwonu: nabożeństwa, posiłków, pracy. W XV wieku było ponad 20 klasztorów, ale większość z nich została zburzona przez działania wojenne w czasie drugiej wojny światowej. Do dzisiaj działa 6 monastyrów. Jest to miejsce modlitw prawie 400 mnichów i mniszek oraz jedna z największych atrakcji turystycznych,  odwiedzanych przez licznych turystów z całego świata.

Autor: Bietka

Źródło: przewodnik po Grecji.

--
Stopka


Artykuł pochodzi z serwisu artykuly.com.pl - Twojego źródła artykułów do przedruku.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz